Sognefjelletvegen

5 juli 2016 - Sognefjellsvegen - The National Tourist Route, Noorwegen

Gisteravond hebben nog even een wandeling gemaakt naar Geiranger. Waar je ook de vele trappen kunt nemen om de kletterende waterval die door Geiranger loopt te bezichtigen. In het dorpje zijn niet veel oude gebouwen, maar 8 stuks en een paar oude boerderijen met een kerkje. Zij hebben de charme van eerdaags. Helaas zijn er een paar grote hotels gebouwd die gezichtsbepalend zijn. We gaan zitten bij de Joker (supermarkt met coffee corner en terras). Deze ligt midden in het dorp en is de beste plek om alle bedrijvigheid van de cruiseschepen te bekijken. Likkend aan de ijsco zien we Amerikaanse toeristen van de taxiboten komen. Zij komen van een groot cruiseschip en betalen per excursie aan wal $150,--. Dat vertelde een Hollands echtpaar aan ons, diens zoon op het cruiseschip werkt. Teruglopend zien we dat er twee tentjes zijn bijgekomen nabij onze camper. Het verbaasd ons dat de oranje tent behoorlijk beweegt en er staat helemaal geen wind. Ja ..... beste Anton, daarom hebben wij ook geen waslijn aan de camper gemaakt.
Vandaag hebben we brood en koeken gekocht bij de lokale bakker. Omdat het weer pas beter wordt na 9:00 nemen we een koffie bij de Joker. We nemen de reis door en bekijken of we wel bepaalde wegen moeten nemen i.v.m. bewolking die de vergezichten kunnen ontnemen.
Gelukkig klaart het snel op en stappen we in de camper. De weg is wederom voorzien van veel curven. Al rijdend naar boven zien we gelijkelijk aan sneeuwvlaktes langs ons passeren, we besluiten om de Dalsnibba tolweg te nemen. Hier heb je een adembenemend uitzicht op de Geirangerfjord wat tevens ook werelds hoogste punt (1500 mtr.) is om (met auto) een fjord te bekijken. Het weer verandert daar per minuut zo zie je het fjord en soms zit je in de bewolking. Op de Rv 258 Strynefjellsveg komen we op een zeer smalle bergpas vaak niet veel breder dan de camper. Mooi dat hier passeer havens zijn. In dit woeste landschap zie je lichtblauwe watervallen en bergstromen die bulderen langs de smalle pas. De kleine asfaltweg gaat over in een zeer goede gravel weg die eigenlijk beter is dan het asfalt.  Waarom er een grote touringbus deze pas neemt is ons een raadsel. De pas is verspert dus wachten wij in een veilige passeer haven. Net zolang dat voorgaand verkeer het tegenliggend verkeer middels manoeuvreren de pas weer vrij maakt. 
Bij de pollfoss waterval nemen we een bakje koffie dit water wordt aan het eind van het dal steeds breder. In Lom staat een stavkirke die we maar voorbijrijden, want hier begint de voor ons interessantere Nationale toeristenweg Sognfjellsvegen. De Rv55 is de hoogste bergpas in Noorwegen  met panoramische uitzichten en smaragd groene meren. Het wordt nog mooier als we in de eeuwig sneeuw komen . De gletsjers worden omsloten door besneeuwde granieten bergtoppen. Smeltend sneeuw maakt de meertjes tot een waar kleuren spektakel. We hadden op internet gelezen dat hier ergens een wegje moet zijn die verscholen moet liggen in de eeuwige sneeuw en twee bergmeertjes. Hier mag je ook de camper neerzetten.  We stoppen bij een design Hotel waar mensen aan het zomer skiën zijn. De omgeving is hier zo mooi dat we even gaan herijken wat we gaan doen.
In dit hotel kijken we met koffie in de hand naar skiërs en langlaufers. We besluiten de weg te vervolgen, maar de plek waar we wouden staan is nog besneeuwd en dus onbegaanbaar. Samen met drie Duitse Campers besluiten we om een panorama punt als onze overnachting locatie te gebruiken. 
Bewapend met wandelstokken en rugzak ga ik een wandelroute lopen. Het is met geen pen te beschrijven hoe mooi het hier is. Meertjes met aan de randen sneeuw wanden van een tiental meters hoog, maar hopen dat de blijft zitten. De rotsen en mossen worden door de zon groener en grijzer. De zon is nog aanwezig maar ook dreigende wolken. Het weer kan zo omslaat dus de rugzak is voorzien van alles wat je nodig kunt hebben. Gelukkig wint de zon nog van de wolken.  Tijdens het klauteren verrek ik mijn arm, dat wordt straks een paar pijnstillers nemen. Kort bij de camper gaan we samen nog even lopen naar een blue Hole een gat ontstaan door een smeltende sneeuwmassa in een onderliggend meertje. De randen zijn zacht licht blauw gekleurd. Hier zak ik door een sneeuwlaag met daaronder een stromend beekje en modder dus wordt mijn wandelschoen en sok kleddernat.  Met blote voeten loop ik door de sneeuw, zodat deze ook zijn gewassen dat is een idee van de Iceman. (haha). 
Koud tot op het bot.  Gauw naar de camper de donker bewolking heeft het nu gewonnen van de zon. Net op tijd, warme chocolademelk en de lekkere koeken worden in de verwarmde camper verorbert.
pap et'n en naor bedde.







































 

Foto’s

1 Reactie

  1. Marja Euverman:
    6 juli 2016
    Hoi,
    jullie besluiten toch nog wel weer naar huis te komen toch??
    Met al dat moois wat jullie daar zien zou je er toe komen om daar te blijven, misschien een idee voor later als je op leeftijd bent, haha.
    Wat delen jullie toch geweldige verhalen en foto's, dat het daar prachtig is kan je alleen maar beamen.
    Geniet er nog met volle teugen van,
    gr. Marja