Hardanger fjord en vidda

Gisteravond was het gezellig, maar vanmorgen zijn we toch weer vroeg vertrokken. We rijden Hardangerfjord eerst in. Dit stukje Noorwegen staat bekend om zijn fruitbomen die tegen de schaarse hellingen aangroeien. Vanaf Eidfjord moeten we een stukje terugrijden om via Odda naar Norheimsund weer terug te keren in Eidfjord. Daarna gaan we Hardangervidda hoogvlakte in.

Iets na Lofthuis werden we tegengehouden door een verkeersregelaar. "Heeft u een hengel mee, of iets anders om mee te vermaken". Nee dat niet maar waarom? "Aardverschuivingen, dus dat duurt nog wel anderhalf uur". Keren op deze smalle weg kan niet en met  het aangroeien van het verkeer helemaal niet. De Noren pakken hun hengel de anderen gaan wandelen, slenteren. Wij zetten koffie en smeren een paar boterhammen. Wij bieden de verkeersregelaar koffie aan met stroopwafels. "Wauw koekjes, die ken ik nog uit mijn tijd bij KLM, deze nam ik mee voor mijn kinderen". Het hele pak gaat dankbaar in zijn rugzak voor zijn kinderen. De weg werd weer vrijgegeven. Het weer zou mooi zijn, maar dat valt vandaag tegen, maar ondanks dat blijft Noorwegen mooi. Bij een fruitboer zijn we na een proefsessie maar even gaan koffie drinken die ook lekkere worteltaart had. De weg kent smalle stuken, maar wordt over een aantal jaren veel minder. Er worden tunnels aangelegd die de mooie vergezichten zal laten verdwijnen. Via de Hardangerbrua  (brug met een erg lange overspanning van 1380 meter) om weer in Eidfjord aan te komen. Is het tijd om in een monumentaal B&B espresso te drinken met een heerlijk stukje gebak. (€20,--). 

Via spiraaltunnels rijdt de diesel naar boven net voor de  hoogvlakte is er een panoramisch uitzicht op Noorwegens mooiste waterval. De Vøringsfossen dondert naar beneden en waterdamp stijgt omhoog met de  zon erbij zie je ook een regenboog, maar dat geluk hadden we niet. Wel bleef het droog en af en toe een sprankeltje zon. De weg rijd maar een klein stukje door dit grote nationaal park. Aan het begin en eind van dit park staan heel veel vakantiewoningen. De benoemde rendieren in de folders moet je voor lief nemen deze begeven zich in dat deel van het park waar praktisch geen mens kan komen. We besluiten te overnachten nabij Halne Fjellstova midden in de natuur. Wandelen kun je hier als nergens anders in Noorwegen. Als je zo'n route loopt en niemand tegenkomt voel je je wel erg klein en alleen. Na een wandeling gaan we een vuur aanmaken. Samen met een Deense en een Duitse camper staan we op een strakke plek nabij beekjes en sneeuw. De nacht buiten is koud. Het vuur houd je warm maar dat is alleen voor de helft van je lichaam wat richting het vuur staat. Welterusten.